Soms, in een verdrietige droom Bestaat in mijn verlangens Ver weg een land Waar gelukkig zijn alleen Uit gelukkig zijn bestaat.
De Liefde en de Tijd
We beklommen met ons vieren op een dag een hoge berg. Allemaal gezelschapsdieren, de Liefde, de Tijd, mijn Lief en ik.
spoor weg
hier volgt een bericht voor reizigers naar het spoor weg museum
In de straten van Florentin
in de straten van Florentin verschroeit de hete zomerzon de dreadlocks en baarden van verlopen dolende kunstenaars
Flarden
je resideert in je state of the art seniorenstoel met de kudde afstandsbedieningen aan je zij
Weegschaal
Gedicht van Josef Sarig (1944-1973) oorspronkelijke titel: Moznaïm nieuwe vertaling uit het Hebreeuws door Asher Het gedicht Moznaïm is geschreven door een jonge Israelische man in de bloei van zijn leven. Hij kijkt vooruit naar zijn ouderdom en verwoordt waar hij aan denkt en wat hij daarbij voelt. Korte zinnen, expressie tot het absolute minimum teruggebracht. … Lees verder Weegschaal
Sic Transit Gloria Mundi
het is een droevig feit ik heb ‘t niet verzonnen de intersectionaliteit heeft toch gewonnen
Toen ik een kind was
Gedicht van Yehuda Amichai (1924-2000) oorspronkelijke titel: B'hioti Yeled nieuwe vertaling uit het Hebreeuws door Asher september 2017 Toen ik een kind was Toen ik een kind was stonden onkruid en masten dichtbij het strand, en toen ik daar lag, kon ik ze niet uit elkaar houden, want allemaal reikten ze naar de hemel boven … Lees verder Toen ik een kind was
gedicht zonder einde
Gedicht van de Israëlische dichter Yehuda Amichai (1924-2000) oorspronkelijke titel: Shir Ayinsofi nieuw vertaald uit het Hebreeuws door Asher ben Avraham, maart 2015. Gedicht zonder einde In een modern museum is een oude sjoel. In de sjoel ben ik. In mij is mijn hart. In mijn hart is een museum. In het museum is een … Lees verder gedicht zonder einde
zwartrijder
in een bedompte binnenkamer tussen hart, maag en onderbuik verschuilt hij zich en slaapt zijn immergrauwe dronkemansroes hij leest gevoel en gedachten treedt in aarzelende stappen vreet zich vadsig aan twijfel, angst en elk spoortje van zorg eenmaal volgevroten grijpt hij de teugels en koerst af op de afgrond en op de diepten die hem … Lees verder zwartrijder